Onderzoek naar de ontwikkeling van historische tuinen, parken, buitenplaatsen, kasteeltuinen en andere vormen van groen erfgoed, wordt in eerste instantie verricht in combinatie met een waardestelling. Deze bestaat uit een synthese van een beschrijving van de relevante historische gegevens gecombineerd met de historische ontwikkeling van de locatie, naast een inventarisatie van de huidige terreinsituatie. De methode van onderzoek volgt de landelijke Richtlijnen Tuinhistorisch onderzoek uit 2010. Zie voor waardestellingen ook de door ons bureau ontwikkelde Cascade-methode uit 1998.

De waarde van een historisch groenproject wordt uiteindelijk bepaald door vergelijking met andere projecten van hetzelfde type tuin of park, daterend uit dezelfde periode en eventueel deel uitmakend van eenzelfde landgoed- of buitenplaatsbiotoop.

Voorbeelden

• Waardestelling buitenplaats Brakestein te Texel (2019). Opdrachtgever: particulier.
• Nimmerdor te Amersfoort: buitenplaats en landgoedbos (2011). Cultuurhistorisch overzicht en aanbevelingen. Opdrachtgever: Gemeente Amersfoort.
• De buitenplaats Wildrust aan de Ka(r)swetering: cultuurhistorie en waardering (2008). Opdrachtgever: particulier.
• ‘Kloostertuin’ van het Centraal Museum in Utrecht: waardestelling en aanbeveling (2007). Opdrachtgever: Centraal Museum.
• Park Het Hof te Vlaardingen: historie, analyse, waardering (2007). Opdrachtgever: Gemeente Vlaardingen.
• De tuinen van het Vredespaleis: waardestelling en aanbevelingen voor herstel en beheer (2005).  Opdrachtgever: Vredespaleis.