(215) Ik heb al eerder aangegeven dat mijn familie van beide kanten (zowel de vader Ebbers- als de moeder Amse-tak) in Heemstede wortel heeft geschoten. Tot heden heb ik nog nauwelijks aandacht besteed aan de Amse-tak. Mijn moeder Maria Catharina Jeanette Amse was een dochter van Johan Carel Willem Amse (1877-1959) en Anna Jacoba Vetter (1879-1956), mijn grootouders.

Mijn grootvader Johan Carel Willem Amse stamde via zijn moeder Maria Catharina van Alkemade Munk af van het burgemeestersgeslacht Van Lith, dat sinds 1799 vier burgemeesters leverde aan de gemeente Uitgeest (1799-1925); één aan de gemeente Bennebroek (1838-1853) en één aan de gemeente Akersloot (1852-1882).

De volgende korte biografische schetsen heb ik overgenomen van de website https://www.vanborselen.eu/uitgeest/uitgeest.html :

Jan van Lith (1750-1831) burgemeester van Uitgeest van 1799-1817. (Hij was mijn betbetovergrootvader, vijf generaties terug). De timmerman en molenmaker Jan van Lith verhuisde rond 1781 met zijn vrouw en zijn twee kinderen vanuit Ouderkerk aan de IJssel naar Uitgeest (Kennemerland). Voor de uitoefening van zijn bedrijf kocht hij in 1797 voor 1950,– guldens de houtzaagmolen ‘de Hoop’ aan de Hennepklopperslaan, die aan de oostkant van de Binnenmeer lag. Bovendien kocht hij een waterplas, omdat de boomstammen eerst enige jaren moesten inwateren alvorens verwerkt te kunnen worden. Aan het Hoorne kocht hij twee huizen, waarvan één met een grote loods erachter. Hij woonde met zijn gezin aan het Hoorne nr. 77 (het huisnummer is later gewijzigd in nummer 6 of 8). In Uitgeest werden nog zeven kinderen geboren. Tijdens een brand in 1911 werd de molen verwoest. 

Voorafgaand aan zijn burgemeesterschap vervulde Jan van Lith in de Nederlands Hervormde kerk afwisselend de functies van kerkmeester, ouderling en diaken. In 1794 begon zijn loopbaan in het plaatselijk bestuur met het ambt van Eerste Waardschap, dat vergelijkbaar is met burgemeestersambt. Van 1799 tot 1817 stond hij onder vier verschillende titels aan het hoofd van de gemeente, in de Bataafs-Franse tijd (1799-1811) was hij president van de municipaliteit, in 1811 werd hij maire en in 1813 veranderde zijn titel in schout. 

Jan van Lith maakte een woelige bestuursperiode mee: het einde van de Republiek, de inlijving bij Frankrijk en na de terugkeer van de zoon van Willem V de oprichting van het Koninkrijk der Nederlanden. Ondanks alle politieke veranderingen bekleedde hij nog steeds hetzelfde ambt. Onder het Franse bestuur kregen de burgemeesters de opdracht gegevens te verzamelen over onder meer de bevolkingssamenstelling, de oogsten en de veestapel, en deze te rapporteren aan de onderprefect van het arrondissementsbestuur te Alkmaar. In tegenstelling tot de meeste van zijn ambtgenoten rapporteerde Jan van Lith in het Nederlands. Voor de verkiezingen van de municipale raad (gemeenteraad) maakte hij in 1811 een lijst van alle mannen van 21 jaar en ouder, waaruit afgeleid kan worden dat Uitgeest een agrarisch dorp was. Het merendeel van deze mannen was boer, tuinder, bloemkweker of werkman. De rijkste inwoners behoorden zonder uitzondering tot de groep van bloemkwekers en landbouwers. Hoewel Jan van Lith niet tot deze rijkste groep behoorde, kon hij zeker welvarend genoemd worden. Op de ranglijst van honderd hoogste belastingbetalers in Uitgeest stond hij op de 50-ste plaats.

Volgens de opgave van 1812 van onroerende goederen in Uitgeest waren er in het dorp onder meer 14 molens, 9 watermolens, 2 oliemolens, 1 korenmolen, 1 houtzaagmolen en 1 gruttersmolen. De laatste werd als enige door een paard aangedreven. Totaal waren er 206 huizen, waarvan 152 in Uitgeest en 27 in Marken-Binnen, dat tot Uitgeest behoorde. De school onder leiding van de 26-jarige ‘schoolhouder’ Floris Swart had honderd leerlingen die over drie klassen verdeeld waren. Marken-Binnen had een eigen schoolmeester, Jacobus Elderbeek, die aan vijftien kinderen les gaf. Het schoolgeld bedroeg voor de eerste klas een halve stuiver en voor tweede en derde klas respectievelijk één en twee stuivers. Jan van Lith meldde in 1815 aan de onderprefect dat Uitgeest 1057 inwoners telde, waarvan 110 ondersteund werden door de armenzorg. 

Van Lith was 67 jaar toen hij in 1817 met zijn burgemeesterschap stopte. In 1838 werden twee van zijn zoons tot burgemeester benoemd, Anthonie in Uitgeest en Jan (1789-1862) in Bennebroek. Hij zou dat echter niet meer meemaken. In 1831 overleed hij te Uitgeest, 80 jaar oud. Tot zijn nalatenschap behoorden vijf huizen, de molen ‘de Hoop’ en enkele stukken land. Een van de huizen stond naast het weeshuis van de Nederlands Hervormde kerk. 
 

Anthonie van Lith (1782-1850), eerste zoon van voorgaande Jan van Lith, was burgemeester van Uitgeest van 1838 tot 1850.
Na het ontslag van Gerrit Muntjewerff werd Anthonie van Lith, zowel in de functie van burgemeester als gemeentesecretaris, tot zijn opvolger benoemd. Anthonie was een zoon van burgemeester Jan van Lith (1750-1831) en Cornelia Jongebreur en werd geboren op 7 april 1782 in Uitgeest. Zijn jongere broer Jan van Lith (1789-1862) was in hetzelfde jaar tot burgemeester van Bennebroek benoemd, waar deze broer tevens timmerman was. Anthonie woonde aan het Hoorne naast het huis dat zijn vader bewoond had. In het dagelijks leven was hij houtfabrikant en exploiteerde hij de houtzaagmolen de Hoop. De loods achter het huis aan het Hoorne werd gebruikt voor de vervaardiging van houtprodukten, waaronder onderdelen voor molens. In 1803 huwde hij in Krommenie met Jacoba Sluijk. Van de zes kinderen die zij kregen, stierven er twee tijdens zijn leven: zijn dochter Barbara stierf in 1820 toen zij 11 jaar was en in 1840 stierf zijn zoon Jan op 25 jarige leeftijd. Zijn jongste zoon Adrianus zou hem als burgemeester opvolgen. Ook zijn kleinzoon Anthonie van Nienes zou later burgemeester van Uitgeest worden. Deze werd geboren uit het huwelijk van Alida van Lith (1806-1871) en Jan van Nienes, een grutter uit Barsingerhorn. 

Uit de jaarlijkse verslagen van Anthonie van Lith aan de gouverneur blijkt dat Uitgeest tijdens zijn burgemeesterschap redelijk welvarend was. Met de voornaamste bronnen van inkomsten, de landbouw, de bloemkwekerijen en de tuinbouw ging het goed. De opbrengst van de veeteelt was redelijk, ondanks de longziekte waarmee de boeren jarenlang te kampen hadden. Over de toestand van de fabrieken schreef Van Lith dat deze ‘van jaar tot jaar treuriger werd’, wat volgens hem veroorzaakt werd door ‘de menigvuldige mededinging’. Uitgeest telde gemiddeld zo’n 85 huiszittende armen: mensen die door de kerk ondersteuning kregen in de vorm van bedeling. 

In de beginjaren van zijn ambtsperiode berichtte Van Lith uitvoerig dat de wegen rondom Uitgeest in het voor- en najaar door de regen onbegaanbaar waren voor rijtuigen. In zijn jaarverslag over 1841 schreef hij de gouverneur dat het wenselijk was, dat het provinciaal bestuur de herhaalde klachten nu eens zou verhoren. Bij dit onderwerp staat in het jaarverslag met potlood een aantekening van de gouverneur, waarin hij opmerkte dat de burgemeesters in de eerste plaats zelf de handen uit de mouwen moesten steken en dat, indien zij hulp nodig hadden, ‘die tot een bepaalde mate en grootte konden vragen‘. Van Lith maakte elk jaar een opmerking over de slechte weg naar Limmen. Maar in januari 1850 meldde hij dat, als de rijksconcessie werd afgegeven, er een aanvang gemaakt kon worden met de verbetering van de weg. Op 15 november 1850 overleed Anthonie van Lith. De aanleg van de nieuwe straatweg van Uitgeest naar Limmen had hij nog net meegemaakt. Zijn waarnemer J. Brasser schreef in januari aan de gouverneur dat de bereikbaarheid of zoals hij dat zelf noemde ‘de communicatie’ van Uitgeest door de nieuwe weg zeer verbeterd was. 

Adrianus van Lith (1817-1882) burgemeester van Uitgeest van 1851 tot 1882; burgemeester van Akersloot van 1852- 1882.
Na de dood van zijn vader werd Adrianus van Lith, gehuwd met Barbara Maria van Lith, en toen 34 jaar, in januari 1851 benoemd tot burgemeester en secretaris van Uitgeest. Hij was de jongste zoon van Anthonie van Lith en Jacoba Sluijk en werd geboren op 20 november 1817 te Uitgeest. Evenals zijn vader was hij houtfabrikant. Samen met zijn neef (en zwager) Jan van Lith, die timmerman was in Leiden, richtte hij een vennootschap op. In 1846 trouwde Adrianus in Bennebroek met zijn nichtje Barbara van Lith, die de dochter was van Maria Catherina van Alkemade en de Bennebroekse burgemeester en timmerman Jan van Lith. Van de acht kinderen die zij kregen, stierven er twee op jonge leeftijd. Vanaf 1852 was hij tevens burgemeester van Akersloot. 

Tijdens zijn ambtstijd werden de salarissen van de burgemeester en de secretaris enkele keren verhoogd. Tot 1868 kreeg hij per jaar en per ambt 300,– en in 1879 uiteindelijk 400,–. Desondanks vormden zijn werkzaamheden als houtfabrikant zijn belangrijkste inkomstenbron. Tijdens het burgemeesterschap van Adrianus deed zich een belangrijke ontwikkeling voor. In 1867 kwamen de spoorlijnen Haarlem-Uitgeest en Alkmaar- Uitgeest gereed, die de mobiliteit van de inwoners aanzienlijk verhoogde. Twee jaar later werd de spoorlijn Uitgeest-Zaandam in gebruik genomen. Naast het spoor kon men ook gebruik maken van de ‘schuitendiensten’ naar Amsterdam, Haarlem en Alkmaar. De wegen rondom Uitgeest veranderden ’s winters nog steeds in modderpoelen en waren vaak onberijdbaar voor de koetsen en paardewagens. 

In 1873 werd aan de Hogeweg nummer 8 voor 2000,– een grotere school gebouwd, die bestond uit zes lokalen en een gymnastieklokaal. Voor de school die tot 1971 in gebruik is geweest, legde burgemeester Adrianus van Lith de eerste steen. De vorige school aan het Bonkenburg werd als openbare bewaarschool ingericht en bleef dit tot 1930. Tegenwoordig is in het gebouw de muziekschool gehuisvest. Bij zijn dood liet Adrianus van Lith een nalatenschap achter ter waarde van 70.000,–. Hij bezat aan het Hoorne twee huizen (nrs 6 en 8) en een loods, met een waarde van 4350– en een tuin ter waarde van 2600,– Toen hij overleed op 8 januari 1882 in Uitgeest, was hij 64 jaar. Na zijn overlijden werd de molen ‘De Hoop’ verkocht aan Cornelis Roos. 

Anthonie van Lith (1848-1934)  was burgemeester van Uitgeest van 1901 tot 1925.

De Commissaris der Koningin gaf in zijn voordracht voor een nieuwe burgemeester de voorkeur aan de 53-jarige wethouder Anthonie van Lith en schreef in zijn voordracht aan de Minister van Binnenlandse Zaken: ‘Hij (Anthonie van Lith) schijnt een eenvoudig, rechtschapen man, behoort tot een burgemeestersfamilie in Uitgeest en is algemeen geacht en gezien. De predikant, de dokter en het hoofd der school en andere autoriteiten en 7/8 deel van de Uitgeestenaren zouden zijn benoeming toejuichen’. Voorts schreef hij dat in Uitgeest een boerenpartij en een zogenoemde burgerpartij bestond. Een andere kandidaat voor het burgemeesterschap, Jan van Nienes, zoon van de oud-burgemeester Anthonie van Nienes, was penningmeester van diverse polderbesturen in Uitgeest en behoorde tot de boerenpartij. De benoeming van Jan van Nienes zou deze boerenpartij te veel invloed geven. De aanbeveling van Anthonie van Lith door de Commissaris werd door de Minister overgenomen en hij werd bij Koninklijk Besluit tot burgemeester benoemd. 
Anthonie van Lith die op 15 oktober 1848 werd geboren, was de zoon van burgemeester Adrianus van Lith en Barbara van Lith. Hij trouwde in 1875 met zijn nichtje Maria Catharina van der Laan. Haar moeder was, evenals zijn moeder, een dochter van de burgemeester van Bennebroek Jan van Lith. Zij kregen twee zoons en een zwakzinnige dochter. Evenals zijn voorouders woonde Van Lith aan het Hoorne nr. 6-8. 

Van Lith maakte in zijn eerste gemeentelijke jaarverslag melding van nieuwe fabrieken: de kaasfabriek van Blokker, de kaasstremselfabriek van Visser, de Hollandse melksuikerfabriek (opgericht in 1897) en twee vogelkooienfabrieken, één van K. Zonjee en één van W. van der Eng en W. Rozenmeijer. Aan de Langebuurt werd in 1912 een rooms-katholieke school gebouwd. Twee jaar later werd de openbare lagere school geheel verbouwd. In 1916 besloot de gemeente haar medewerking te verlenen aan de oprichting van de waterleidingmaatschappij ‘Midden Noord-Holland’, waarvan het hoofdkantoor in Purmerend werd gevestigd. In datzelfde jaar schakelde de koekfabriek van A.L. Starreveld over van stoom op elektriciteit. De gemeente had een raadhuis nodig en kocht in december 1917 voor 8000,– de villa van de familie Brasser aan de Middelweg. Na de verbouwing kwam ook een burgemeesterskamer beschikbaar, maar Van Lith maakte hier geen gebruik van. Net als zijn voorgangers ontving hij zijn dorpsgenoten in zijn woonhuis. Door een subsidie van de gemeente kon de kruisvereniging ‘het Witte Kruis’ voor het eerst een wijkverpleegkundige aanstellen. Het gemeentebestuur gaf de woningbouwvereniging ‘Goed wonen’ een subsidie voor de bouw van 25 woningen en besloot tot de aanleg van een elektriciteitsnet in de gemeente. Ook in 1920 kreeg de woningbouwvereniging steun van de gemeente. 

Naast burgemeester was Anthonie van Lith voorzitter van de kruisvereniging ‘het Witte Kruis’, erevoorzitter van de toneelvereniging ‘Vondel’ en directeur van de Boerenleenbank. In 1923 verkocht hij het huis aan het Hoorne samen met zijn bedrijf aan de timmerman Hermanus Rookhuizen. Het huis was al van voor 1832 familiebezit. Met zijn vrouw en dochter verhuisde hij naar een woning op de Middelweg, ten noorden van het postkantoor. 

Van Lith was al 77 jaar oud, toen hij in 1925 ontslag nam als burgemeester. Vijf jaar later overleed zijn vrouw. In oktober 1931 verliet hij Uitgeest en ging hij met zijn zwakzinnige dochter Sientje bij zijn oudste zoon in Castricum wonen. Deze zoon, Adriaan Herman, was bloemenkweker. Zijn andere zoon Pieter Adriaan was werkzaam als scheikundige in Nederlands Indië. In 1932 stierf zijn dochter. Twee jaar later stierf Anthonie van Lith, 85 jaar oud, in Castricum. Hij werd op het openbare kerkhof van Uitgeest in het familiegraf begraven. 

Zo kwam er een einde aan de meer dan honderd jaar bestaande familieregering van Van Lith, die in 1817 alleen onderbroken werd door de benoeming van Gerrit Muntjewerff.

Jan van Lith (Uitgeest 1789- Bennebroek 1862, zoon van burgemeester Jan van Lith (1750-1831), getrouwd met Cornelia Jongebreur) was burgemeester van Bennebroek van 1838-1853.
Deze Jan van Lith jr. (broer van o.a. Janetta Margarethe, Barbara Maria en Maria Catharina van Lith) was getrouwd met Maria Catharina van Alkemade. Zij waren mijn betovergrootouders.

In het boekje De tijden veranderen: burgemeesters van Heemstede en Bennebroek 1811-1997 (2003), schrijft Annabella Middens-Van Borsele over Jan van Lith:

Als opvolger van burgemeester Gerlings in Bennebroek benoemde koning Willem I Jan van Lith. Eind december 1811 stond Jan van Lith, hij was 22 jaar, als jongste kandidaat op de lijst voor een post van ‘maire’, adjunct-maire en municipale raad (gemeenteraadslid). De helft van de 24 kandidaten was tussen de 40 en 60 jaar.  Hij huwde de dochter van Jan van Alkemade, die schout en schepen was geweest, en vestigde zich in dat jaar in Bennebroek. Pas in 1837 werd hij raadslid en wethouder van Bennebroek. Bij Koninklijk Besluit van 13 januari 1838 werd hij tot burgemeester benoemd.

Jan trouwde met Maria Catharina van Alkemade, die in 1790 in Bennebroek geboren was. Hij was een welgestelde burger. Hij behoorde tot de hoogst aangeslagenen op de lijst van belastingbetalers in Bennebroek.  Hij bezat in 1851 naast de hofstede Bosch en Berg, nog vier huizen aan de Bennebroekerlaan en acht huizen, waarvan één met een timmerwinkel aan de Reek, toen Roohellerzandvaart geheten. Daarnaast bezat hij nog weilanden, een huis met timmerwinkel in Haarlem en de herberg de Groenewoud te Haarlem. Zelf woonde hij met zijn gezin op de Reek. Totaal bezaten hij en zijn vrouw ruim ƒ 62.000. 

In 1853 hadden de gewijzigde regels voor plattelandsbesturen tot gevolg dat Jan van Lith eervol ontslagen werd als burgemeester/gemeentesecretaris. Gemeenten met een laag aantal inwoners mochten geen eigen burgemeester meer hebben. Bennebroek telde 465 inwoners en dat was te weinig. Het bestuur van de gemeente droeg koning Willem III op aan de burgemeester van Heemstede. Jan van Lith schreef aan de gouverneur in Noord-Holland zeer summiere jaarverslagen. De gouverneur schreef aan Jan van Lith dat het hem leed deed dat hij niet langer zijn ambt mocht uitoefenen, aangezien hij over zijn optreden ‘zich nimmer te beklagen had’.

Naast burgemeester was hij van 1829 tot 1861 kerkvoogd van de Nederlands Hervormde kerk te Bennebroek. Na zijn burgemeesterschap werd hij in 1856 bestuurslid van de Bennebroekerpolder. Deze functie vervulde hij tot aan zijn dood in 1862. Hij, zijn vrouw en een aantal dochters werden begraven in een graf op het kerkhof van de Nederlands Hervormde kerk te Bennebroek. Helaas is dat geruimd.

Hieronder volgen nu enkele namen van voorouders uit de familie van Alkemade die door het huwelijk van mijn overgrootouders zijn gekoppeld aan de familie Van Lith. Vet gemaakt zijn voornamen naar wie mijn grootvader (Johan Carel Willem Amse), mijn oud-tante (Barbara Maria Amse), mijn moeder (Maria Catharina Jeanette Amse) en mijn oom (Johan Carel Amse) zijn vernoemd.

Maria Catharina van Alkemade (Bennebroek ca. 1790 – Bennebroek 31 dec. 1849), dochter van Jan van Alkemade en Anna Catharina van Alkemade, vrouw van Jan van Lith en moeder van Jan, Janetta Margaretha en Barbera Maria van Lith.

Janetta Margaretha van Lith (Heemstede 21 september 1816 – Heemstede 24 november 1875), dochter van  Jan van Lith en  Maria Catharina van Alkemade,  vrouw van Johan Carel Munk (Heemstede 1828 – Heemstede1875) en moeder van o.a. Maria Catharina van Alkemade Munk (Heemstede 1851- Heemstede 1881) en Jan Johan Carel Munk.

Barbera Maria van Lith (Bennebroek 9 september 1818 – Uitgeest 30 augustus 1885), dochter van Jan van Lith en Maria Catharina van Alkemade, vrouw van Adrianus van Lith en moeder van Anthonie van Lith en Adrianus van Lith; zuster van o.a. Janetta Margaretha van Lith.

Maria Catharina van Alkemade Munk (Heemstede 8 april 1851 – Heemstede 15 juli 1881), dochter van Janetta Margaretha van Lith en Johan Carel Munk, vrouw van kamerbehanger en zadelmaker Willem Amse (*Heemstede 25-12-1851, met de noorderzon vertrokken 29-03-1882 en overleden te Zwolle 1900 als echtgenoot van Johanna Elisabeth Giebkes) en moeder van Barbara Maria Amse, Johan Carel Willem Amse (*Heemstede 8 juli 1877) en Willem Frederik Amse (overl.16-04-1880), zuster van o.a. Jan Johan Carel Munk en Gerrit Munk.

Hier komt de vader (Willem) van mijn grootvader (Johan Carel Willem) Amse in beeld.

Op de website van Hans Krol is te lezen dat J.W.G. van Doorn uitzocht hoe het zat met de twee buitenverblijfjes onder één dak, ‘Welgelegen’ en ‘Weg- en Landzicht’, die eens in het bezit waren van betovergrootvader W.F. Amse:

‘Het zijn twee aparte percelen, compleet gescheiden zoals ook aan het pleisterwerk duidelijk te zien is. In 1698 bouwde de uit Leidschendam afkomstige timmerman Huibert van Meurs op de hoek van de Herenweg en het Koediefsvaartje, op erfpachtgrond van het Elizabeths of Grote gasthuis te Haarlem zijn woonhuis en timmermanswerkplaats. (…). In 1850 werden Welgelegen en Weg- en Landzicht “met derzelver herenhuizingen, tuinen en beplantingen nevens de hofstede Kennemeroord aan de Heren- of Straatweg op de hoek van de Koediefslaan, met de koepel in deze laan, behorende tot Weg-  en Landzicht”, verkocht aan de zadelmaker/kamerbehanger Willem Frederik Amse [*15/01/1823 – 25/06/1852], die hier, zoals in latere akten wordt beschreven “na enige vertimmeringen en veranderingen” zijn zadelmakerswinkel begon.’ (…)

Na het overlijden van Willem Amse sr. te Meppel (de vader van Willem Frederik Amse) hebben de erven in 1859 Welgelegen, met erf en tuin, en de oorspronkelijk bij Weg- en Landzicht behorende koepel verkocht aan Cornelis van Lennep, burgemeester van Heemstede. Weg- en Landzicht, met bijbehorende zadelmakerswinkel, schuur en bleekveld was bij legaat toegewezen aan de inmiddels negen jaar oude Willem Amse jr., de zoon van Willem Frederik Amse (overl. 25 juni 1852) en Barbara Maria de Man (overl. 3 januari 1852), die eenmaal meerderjarig (25-12-1874) de Zadelmakers-, Kamerbehangers- (en Bloemschiders)-Affaire te Heemstede van zijn vader overnam.

Willem jr. trouwde in 1875 met Maria Catharina Van Alkemade Munk, kreeg een dochter en een zoon, mijn grootvader Johan Carel Willem (*1877) en werd vroeg (15 juli 1881) weduwnaar. Toen Willem meerderjarig was (25-12-1874) heeft hij de Kamerbehangers- en Zadekmakersaffaire ‘de Erve W.F. Amse’ van zijn vader voortgezet, maar na vijf jaar is dat op een mislukking uitgelopenen, zodat deze per 1 sept. 1879 werd beëindigd (zie aankondiging notaris Dolleman) en overgenomen door Johannes Bartholomeus van Gaart (1824-1893) die volgens onderstaand krantenartikel vanaf 1848 als zadelmakersknecht in dienst kwam (niet zoals in onderstaand krantenartikel staat de zaak heeft overgenomen van Amsing [= Amse], dat gebeurde pas in 1879) en vervolgens als meesterknecht / bedrijfsleider aan het bedrijf verbonden werd. 

Mijn grootvader (* 8-07-1877) en zijn zusje Barbara kwamen als wezen (moeder overleden en vader in 1882 vertrokken naar Amsterdam, nooit meer teruggekeerd en in 1900 te Zwolle overleden) op 15 november 1883 onder voogdij te staan van hun oom Jan J. C. Munk. Van 12 dec. 1881 tot 15 nov. 1883 werden Johan en zusje Barbara in huis opgenomen bij de fam. Cornelis Westbroek in Utrecht. Deze familie woonde op Maliebaan 74.

Na die Utrechtse periode woonden zij bij Oom Jan op de Koninginneweg in Haarlem.

Tenslotte nog de situatie van de huizen ‘Welgelegen’ en ‘Weg- en Landzicht’ op de kadasterkaart uit ca. 1818. Ruim 30 jaar later kocht Willem Frederik Amse dit complex.